آرمان های فراموش نشده

سلام قول داده بودم عنوان این مطلب موسویان و فرهنگ سازی قوه قضاییه!!! باشه ولی به علت تاملات بیشتر من به تأثیر فرهنگی قوه قضاییه در جامعه تبدیل شد.

بدون مقدمه می رویم سر اصل مطلب:

در بررسی پدیده های اجتماعی یکی از عوامل بسیار مهم افزایش میل به جرم و ارتکاب آن پایین بودن میزان مجازات می باشد.با رد اتهام موسویان در دو مورد از سه مورد موارد اتهامی ایشان در صورت اثبات جرم بین سه ماه تا یک سال زندان دارند که قابل معاوضه با جریمه نقدی است پس در نتیجه تبلیغ علیه کشور بزرگ ایران کمتر از یک سال زندان جریمه و حدود صد میلیون دلار پاداش(مبلغ پرداختی از سوی دستگاههای اطلاعاتی بیگانه)در پی دارد.هم اکنون نگاهی به جامعه پر از مشکلات اقتصادی ایران بی اندازید.بسیاری از مردم با مشکل روبرو هستند(هر چند که این بسیاری از این مشکلات به دلیل وجود جامعه مصرفی است و رقابت در مصرف نه تولید). پس مشکل مردم با وطن فروشی تأمین خواهد شد و کم نیستند کسانی که حاضرند برای امرار معاش به تبلیغ علیه نظام بپردازند چنان که بارها دیده ایم که حتی برخی حاضرند دین خود را به بفروشند(وهابیت در جنوب ایران سعی در خرید دین!!!دارد با پرداخت ماهیانه حدود 300،000 تومان)

البته شرافت مردم مانع از وطن فروشی می شود و در نتیجه در رقابت برای مصرف گرایی دست به کارهای چون اختلاس؛کلاهبرداری،زمین خواری و انواع و اقسام فسادهای اقتصادی آبرومند روی می آورند و به دلیل برخورد قاطع!قوه قضاییه حتی به قهرمان ملی (مثل شهرام جزایری)تبدیل می شوند.تصور کنید حجم کل دزدی های کشور در حدود 210 میلیارد تومان است و برای مقابله با آن دستگاه عظیم نیروی انتظامی به صورت شبانه روز تلاش می کند اما حجم چند صد یا چند هزار میلیاردی مفاسد اقتصادی تقریبا بررسی نمی شود و حداکثر رسانه ملی در یک جهاد بسیار بزرگ آقای آ-آ را با 10 میلیون تومان به عنوان مفسد اقتصادی اعلام(!!!)می کند که خوشبختانه جهت حفظ آبروی آ-آ هیچ کس ایشان و امثال ایشان را نخواهد شناخت.

یکی از وظایف قوه قضاییه این است که مردم احساس کنند که اگر مورد ظلم واقع شوند به راحتی می توانند حق خود را پس بگیرند.اما متأسفانه امروز علاوه بر مشکل قبلی یعنی اطاله دادرسی با موضوعاتی چون قضات رشوه بگیر،سیاسی شدن پرونده ها و پشت پرده پرونده ها روبرو می شوند.

در جامعه ای که قوه قضاییه ضعیف عمل کند اولین نتیجه آن دلسردی مأمران نظامی و اعتظامی می شود . مثلا بارها از مأمورین مبازره با قاچاق شنیده ایم که می گویند فلان قاچاقچی بزرگ را با سختی گرفتیم، تحویل قوه قضاییه دادیم ولی پس از اندکی آزاد شد.یا بارها از مردم شنیده ایم که آیا اراذل و اوباش دستگیر شده باز هم بزودی وارد کوچه و خیابان های ما می شوند؟!

حال جامعه ای را تصور کنید که قوه قضاییه خود را عادل نمی داند و یا فراتر از آن این قوه را ظالم می داند: این حس سبب بوجود آمدن گروه های مختلف در برخورد با مشکلات می شود: 1)گروهی از مذهبی هایی که دست به کارهای تندی همچون اعدام انقلابی و امثالهم می زنند
2)گروهی از عناصر ضد انقلاب که با استفاده از چنین تفکری سعی در براندازی انقلاب و ایجاد شورش می کنند که اگر حرفشان حق باشد سرکوب کردن آن بسیار دشوار خواهد بود.

3)گروهی از مردم که سرخوده شده و عکس العملی همچون عکس العمل مردم در دوران جبارین انجام می دهند و به رفتاری گوشه گیرانه و یا حداقل رفتاری منافقانه دست می زنند.

4)گروهی از مردم که با استدلال های حق، دست به دامن علما شده و دادگاههای محلی یا حتی کشوری مستقل از حکومت تشکیل می دهند(شبیه آنچه در دوره پهلوی یا قاجار رخ داد)

در نهایت نتیجه پرونده موسویان در هر صورت سبب ایجاد اختلال هایی در نظام فرهنگی جامعه می شود.و شایسته است قوه قضاییه ضمن اجرای عدالت در مورد ایشان با اعلام اخباری مبنی بر احکامی سخت(هر چند در مورد ایشان اجرا نشود) موجبات حفظ اقتدار این قوه،حکومت و ترس خائنین را فراهم آورد.

نقل است که یکی از سرداران سپاه آغا محمد خان قاجار به او خبر داد که فلان سردار قصد کشتن تو را دارد.آغا محمد خان دستور داد صحت و سقم خبر را از افراد مختلف تحقیق کنند. نتیجه تحقیق این شد که خبر کذب بوده و آن سردار بی گناه ولی آغا محمد خان دستور داد هر دو سردار و تمام کسانی که در مورد قتل آغا محمد خان از  آنها سؤال شده وبه قتل برسند به این دلیل که چند روزی«فکر» قتل او در سر آن ها بوجود آمده است.

البته قطعا از قوه قضاییه انتظار چنین اعمالی را نداریم ولکن انتظار هم نداریم که همانگونه که امروز شاهدیم از این پس نیز شاهد ضعف در اجرای قانون باشیم.